ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 8/5 ΩΡΑ 19:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟΥ
Στις 9 Μαΐου 1945, με την συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας, ήρθε το τέλος του πιο αιματηρού πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας, του Β” Παγκοσμίου, που στοίχισε τη ζωή σε 80 εκατομμύρια ανθρώπους. Σήμερα, δυστυχώς, η φρίκη του ολοκληρωτικού πολέμου και του φασισμού – ναζισμού δεν είναι μια εικόνα από το μακρινό παρελθόν, αλλά η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε γύρω μας, με άλλη μορφή και μέσα.
Η καπιταλιστική κρίση, όχι μόνο δεν καταλαγιάζει, αλλά βαθαίνει, κι αυτό κάνει τα κράτη και το κεφάλαιο να δρουν ακόμα πιο επιθετικά απέναντι στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, επιχειρώντας να επιβάλουν ένα σύγχρονο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Αυτή η κρίση παράλληλα, οξύνει τις πολεμικές συγκρούσεις και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με την Συρία δίπλα μας και την Μέση Ανατολή να είναι στο επίκεντρο των αντιπαραθέσεων, κάτι που ασφαλώς δεν μας αφήνει ανεπηρέαστους.
Μέσα σ αυτές τις συνθήκες υπάρχει άνοδος της ακροδεξιάς και των νεοναζιστικών κομμάτων και οργανώσεων, κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Στις κρίσιμες στιγμές οι φασιστικές συμμορίες και τα κόμματα είναι τα πιο χρήσιμα δεκανίκια του συστήματος. Στηρίζουν την εργοδοσία και τα αφεντικά ώστε να καταστείλουν τις όποιες εργατικές αντιστάσεις, αφού απ αυτούς χρηματοδοτούνται. Μην ξεχνάμε ότι τον ίδιο ακριβώς ρόλο έπαιξαν στην Κύπρο, όταν πρωτοεμφανίστηκαν στην εποχή των πιο άγριων απεργιών, το 1948.
Παράλληλα προωθούν το ρατσιστικό μίσος και την στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών ώστε να βοηθήσουν τους καπιταλιστές να ρίξουν τα μεροκάματα συνολικά για όλους τους εργαζόμενους, αλλά και για να μην υπάρχει ενότητα και αλληλεγγύη στη εργατική τάξη. Γιατί είναι ευκολότερο να σπάσεις το κεφάλι του διπλανού σου για να πάρεις τη θέση του, παρά να ανατρέψεις την εξουσία του κεφαλαίου.
Επιβάλλουν έτσι τον κοινωνικό κανιβαλισμό, το αίσθημα της απελπισίας και την καταφυγή στην εξόντωση του ‘’άλλου’’. Ο ‘άλλος’’ στην αρχή είναι ο μετανάστης, ο αλλόθρησκος, ο ‘’παρεκκλίνων’’ σεξουαλικά ή ηθικά. Μετά είναι ο δημόσιος υπάλληλος. Έπειτα ο συνδικαλιστής και ο αριστερός ή αναρχικός που στηρίζει τους ‘’άλλους’’. Και μετά είναι ο οποιοσδήποτε, ο ίδιος μας ο εαυτός.
Στο ζοφερό πολιτικό τοπίο και την προεκλογική περίοδο που διανύουμε στην Κύπρο, επιχειρούν να εμφανιστούν ως κάτι το διαφορετικό, το καθαρό, το ελπιδοφόρο απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και τα καθεστωτικά κόμματα. Κανένας δεν πρέπει να ξεγελιέται από τον λαϊκισμό και την προσπάθεια του ελαμ και άλλων να παρουσιάσει ένα φιλολαϊκό πρόσωπο με κινήσεις “φιλανθρωπίας”. Που κι αυτές φυσικά είναι μόνο για Έλληνες. Τα ίδια έκανε και η Κου Κουξ Κλαν και ο Χίτλερ για να αποκτήσει την κοινωνική αποδοχή και να ανέλθει στην εξουσία. Βλέπουμε και την μητρική τους οργάνωση, την χρυσή αυγή τι κάνει στην ελληνική βουλή. Στήριξη στην ασυδοσία του τραπεζικού κεφαλαίου, υπεράσπιση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και των ιδιωτικοποιήσεων. Τα ίδια που προωθεί και η κυπριακή κυβέρνηση!
Ο κόσμος ας μην έχει αυταπάτες στις εκλογές για κανένα κόμμα, παλιό ή καινούργιο, ή δήθεν ανεξαρτήτους. Παρά τις όποιες επιμέρους διαφορές τους όλοι υπηρετούν με ευλάβεια το πολιτικοοικονομικό σύστημα και την άρχουσα τάξη.
Η ελπίδα δεν βρίσκεται στις κάλπες άλλα στους ανυποχώρητους κι ακηδεμόνευτους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας για την κοινωνική ανατροπή. Κανένας πολιτικός σωτήρας δεν μπορεί να αναλάβει» για μας, μόνο με αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη μπορούμε να σώσουμε τις ζωές μας.
Αυτά προσπαθήσαμε να προτάξουμε με την μέχρι τώρα δράση μας, με κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις αλλά και διαφορές εκδηλώσεις.
Ενδεικτικά συμμετείχαμε σε κινητοποιήσεις εναντία στις εκποιήσεις σπιτιών, στον δρόμο αλλά και με συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε κατοίκους που κινδύνευαν άμεσα με έξωση. Σε εργατικούς αγώνες, στην πρωτομαγιά μαζί με τους Κούρδους συντρόφους προωθώντας έμπρακτα την διεθνιστική αλληλεγγύη και ενότητα. Προβάλαμε την μάχη που δίνουν οι ίδιοι όχι μόνο για αυτοδιάθεση αλλά και για μια άλλη κοινωνία, με την αυτοοργάνωση των κοινοτήτων στη Ροζάβα, όπως και το αντίστοιχο παράδειγμα των Ζαπατίστας στα βουνά του Μεξικού. Πραγματοποιήσαμε εκδήλωση για την γυναικεία χειραφέτηση, με ιστορική αναδρομή στους αγώνες των γυναικών στην Κύπρο, την Ελλάδα και διεθνώς. Ακόμα για το προσφυγικό και για την ιστορία, τους αγώνες και την προοπτική του εργατικού κινήματος στην Κύπρο.
Όλα αυτά ήταν φυσικό να ενοχλήσουν τους φασίστες, γνωστούς θρασύδειλους που έμαθαν να δρουν μόνο μέσα στο σκοτάδι. Έτσι στοχοποίησαν την συλλογικότητα μας και συντρόφους/φισες. Μάλιστα μόλις πριν λίγες μέρες προσπάθησαν με ύπουλο τρόπο να τρομοκρατήσουν και να κτυπήσουν συντρόφους όταν αποχωρούσαν μόνοι από εκδήλωση μας. Η προσπάθεια τους έπεσε στο κενό χάρη στη αποφασιστικότητα άλλων συντρόφων που με τη άμεση κινητοποίηση και παρουσία τους απέτρεψαν τα χειρότερα και τους ανάγκασαν να διαλυθούν χωρίς να συμβεί το παραμικρό.
Ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι όχι μόνο δεν τρομοκρατούμαστε, αλλά θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά τον αγώνα μας. Ο αντιφασιστικός και αντικαπιταλιστικός χώρος θα υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τους αγωνιστές του, θα απαντήσει μαχητικά μέσα από μαζικές μορφές και διαδικασίες σε κάθε προσπάθεια τρομοκράτησης, που προέρχεται από την φασιστική και παρακρατική βία.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού 