Μπορεί να απορείτε γιατί είμαστε στο δρόμο επικαλούμενοι ένα νεκρό που την Ελλάδα. Ένα νεκρό δεκαεξάχρονο που δεν επέθανε ως «ήρωας», «πολεμόντας για την πατρίδα» αλλά από το όπλο αστυνομικού της Ελληνικής Δημοκρατίας: έναν «αλήτη» για πολλούς, «επικίνδυνο αναρχικό» για ακόμα άλλους.
Λίγους μήνες πριν, η υπουργός Παιδείας της Ελλάδας ανακοίνωνε κατάργηση των δωρεάν βιβλίων στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, εισαγωγή μπίζνες μάνατζερ στην διοίκηση των Πανεπιστημίων και την λειτουργία τους πλέον ως επιχειρήσεις, ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, κατάργηση του ασύλου [για τον λόγο δήθεν ότι η εποχή των πολιτικών διωγμών προσώπων έχει πλέον παρέλθει] και άλλα πολλά. Στην κατάληξη της πρότασης της χιλιάδες νέοι/ες, φοιτήτριες/ες, μαθητές/τριες κατέκλυσαν τους δρόμους της Ελλάδας διαμαρτυρόμενοι κατά της νομοθετικής ρύθμισης του μέλλοντος «για πλούσιους και προσκυνημένους μόνο», ψελλίζοντας λέξεις και έννοιες στις οποίες εμείς οι υπόλοιποι κωφεύαμε, για να έρτουμε να τις ζούμε τώρα.
Το Ελληνικό κράτος, ως απάντηση στην κινητοποίηση των νέων, έστειλε – άρτια εκπαιδευμένα κατά συλλογικών κινητοποιήσεων (σε Πανευρωπαϊκά προγράμματα) σώματα ασφαλείας – αστυνομία και ΜΑΤ για να καταστείλουν την όποια εκ του λαού ορμώμενη αντίρρηση και αντίσταση στα σχέδια των κυβερνόντων. Οι επικλήσεις των κυβερνόντων στους νέους όπως σεβαστούν το κράτος δικαίου, υπογραμμίστηκαν με την εν ψυχρώ δολοφονία απο χέρι αστυνομικού, οργάνου του Ελληνικού κράτους, ενός 16χρονου νέου που τόλμησε να βρίσει το κράτος και τους προστάτες του που του έκλεβαν το μέλλον.
Το ασφυκτικό κλίμα της κρατικής καταστολής βρήκε την απάντηση του σ” αυτή την πρωτόγνωρη έκρηξη χιλιάδων νέων αλλά και μεγαλύτερων ανθρώπων που ξεχύθηκαν στους δρόμους με συγκρουσιακή διάθεση, κατέλαβαν σχολεία, πανεπιστημία και χώρους δουλειάς, παλεύοντας για μια άλλη ζωή και κοινωνία. Μία ολόκληρη γενιά έμαθε τι σημαίνει να αγωνίζεσαι, να διεκδικείς.
Κύπρος 2014. Ένας χρόνος μετά το σωτήριον έτος επιβολής του «μνημονίου» από τους ανθρώπους που εκλέξαμεν ως αντιπρόσωπους μας. Οι τράπεζες μετά από μια μικρή αναδιάρθρωση τους, μεγαλώσαν, μεγενθύνουν τα κέρδη τους και δηλώνουν αδηφάγες μπροστά στο «παρωχημένο» -όπως το ονομάζουν οι βουλευτές μας -δικαίωμα μας στη δουλειά και –λίγο παρακάτω-στέγη. Το κράτος μας – στην μνημονιακή εποχή των κατά τ’ άλλα «την πατρίδα ουκ ελάττωπαραδώσω»- φροντίζει και πουλά και καταστρέφει ότι με μόχθο οι γονιοί και οι προγόνοι μας αποκτήσαν: συλλογικές συμβάσεις, συντάξεις, δημόσια υγεία, αερομεταφορές, λιμάνια, ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί, ακτές και θάλασσες, βουνά και δάση –όλα πλέον καταλήγουν υπό ιδιοκτησία κροίσων.
Δεκέβρης 2014. Στη βουλή ετοιμάζουν τα νομοσχέδια κείνα που θα επιτρέπουν στις τράπεζες να παραγγέλνουν στην αστυνομία όπως έρτει να μας κλείσει τα μαχαζιά: τις δουλειές μας, το μόνο μέσον για μας, τους πατεράδες και τις μανάδες μας να φάσιν, να ντύσουν, να μεγαλώσουν παιδιά. Σειρά, απ’ότι μας απειλούν οι εκπροσώποι μας στη βουλή έχουν τα σπίθκια μας… τζιαι μόλις πριν κανέναν μήνα η αστυνομία μας άρχισε να στέλνει προσωπικό σε Πανευρωπαικές αστυνομικές ασκήσεις –οργανωμένες από το ΝΑΤΟ – προς εκπαίδευση στους τρόπους καταστολής λαικών μορφών αντίστασης.
Και σας ρωτούμε: Θα συνεχίσετε να παρακολουθείτε την λεηλασία της ζωής σας απαθείς μπροστά στο χαζοκούτι, θα συνεχίσετε να τους αφήνετε να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, επιβεβαιώντας την κυρίαρχη εκδοχή για την γενιά του καναπέ και της υποταγής, η θα ξεσηκωθούμε για να τους χαλάσουμε τα σχέδια? Μόνη απάντηση στην επίθεση τους, η οργανωμένη συλλογική αντίσταση εργαζομένων και νεολαίας
Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού
Ανοικτές Συνελεύσεις, κάθε Παρασκευή στις 20:00
Αντιφασιστικό Δίκτυο Λεμεσού 